Μπουζουκοκέφαλοι...

Μπορεί ο Θεοδωράκης, ο Χατζηδάκης και ορισμένοι άλλοι να έδωσαν στο μπουζούκι μιά..αίγλη, αλλά μέχρις εδώ. Πάρα κάτω η κατάσταση ήταν και παραμένει ανυπόφορη..
Φωνή βαριά, απο το ξενύχτι,τα τσιγάρα και ποιός ξέρει τι άλλο... Πάντοτε ένας βαρύμαγκας
κλαίει και οδύρεται γιατί τον άφησε η λεγάμενη.. ( αντί να την στείλει στο διάολο )
Προσέξτε στίχο...΄΄ Πές του μάγκα ότι εγώ δεν φεύγω απ΄την καρδιά σου.. Θα ειμαι ο εφιάααλτης σου, κι΄ας είμαι μακρυά σου! )
Μπράβο ρε βαρύμαγκα! Σε ακούνε οι...Διονυσιασμένοι και παραληρούν...
Πάντως ευχαριστώ όλους αυτούς τους λαϊκούς Βάρδους... που οδηγούν σε..Βαρδούσια ύψη την τέχνη! πραγματικά με κάνουν να κλαίω... απο τα γέλια!

Χαιρετισμούς
Φράνκ