Μαϊο επισκέφτηκα την Νέα Υόρκη, Σεπτέμβριο έπεσαν οι δίδυμοι πύργοι. Άν δεν είχες ανεβεί εκεί επάνω δεν μπορείς να καταλάβεις τι έγινε.. Όταν πίνοντας το καφέ σου , στον τελευταίο όροφο έβλεπες γύρω, ήταν σαν να ήσουν στον Λυκαβηττό. Όταν όμως έβλεπες ευθεία κάτω, τότε σου κοβόταν η ανάσα.. Η ταράτσα ήταν, όπως μας είπαν πάντοτε κλειδωμένη και τα παράθυρα πάντοτε ερμητικά κλειστά... Τι θάρρος είχαν εκείνοι που πήδηξαν στο κενό; τι απόγνωση; χάθηκαν άδικα 2.750 αθώοι άνθρωποι για ένα και μόνο λόγο...για τον θρησκευτικό φανατισμό.. Το ανθρώπινο είδος, όταν κατάλαβε ότι ήταν θνητό, κατασκεύασε ένα θεό στον..εγκέφαλό του... Απο τότε εκατομμύρια ψυχές σφάχτηκαν, κάηκαν, βασανίστηκαν για αυτόν τον φανταστικό θεό.. Τίποτα δεν άλλαξε αιώνες τώρα... Κάποτε ήταν οι σταυροφόροι...τώρα είναι οι...ισλαμοφόροι...Σκέφτομαι τους ΄΄πιλότους΄΄ που οδήγησαν τα αεροσκάφη στους πύργους..΄΄ Ο θεός είναι μεγάλος΄΄ κραύγαζαν την ώρα που συντρίβονταν στους πύργους... Σοβαρά ρε..μεγάλε, έτσι σου είπαν οι κατηχητές σου; μπράβο!κρίμα...γιατί τώρα που πέρασες στην ανυπαρξία , δεν μπορείς να καταλάβεις, ότι σε δούλεψαν, σε εκμεταλεύτηκαν, σε στρατολόγησαν για το..τίποτα.
Δυστυχώς θα περάσουν πολλά χρόνια ακόμη, μέχρι να καταλάβουν οι..πιστοί ότι η ανθρωπότητα ανάλωσε ένα μεγάλο μέρος απο την δημιουργικότητά της, για κάτι πραγματικά...απίστευτο! για την λατρεία του τίποτα!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου