Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

Η μυρωδιά της χούντας...

Βρισκόμαστε λίγο μετά το πραξικόμημα του 67΄στην εφημερίδα τα πράγματα είναι ζόρικα.. Η λογοκρισία στο φόρτε της.Οι νωπές σελίδες του τυπογραφείου ΄΄οι διορθώσεις΄΄ όπως τις έλεγαν,πηγαινοέρχονται στην λογοκρισία.Όλοι είναι προσεκτικοί γιατί ένα λάθος μπορεί να τους στείλει στην Μπουμπουλίνας, στην ασφάλεια. Ό Αντώνης είναι υπεύθυνος για την τελευταία σελίδα εκεί γράφονται οι τελευταίες εξωτερικές ειδήσεις.Είναι ένας ξεχωριστός δημοσιογράφος,μιλάει τέλεια αγγλικά,είναι κοσμογυρισμένος είναι ένας πραγματικός τζέντλεμαν με όλη την σημασία της λέξης! μια μέρα όμως γίνεται ένα μικρό λαθάκι κάτι πήγε στραβά,κάτι ξέφυγε και τον καλούν στην Μπουμπουλίνας. Ο Αντώνης δεν είναι ήρωας, είναι όμως ένας δημοκρατικός άνθρωπος, τι θα γίνει άραγε;φεύγοντας χωρίς να χάσει το χιούμορ του μας λέει ένα αστείο για τη χούντα..
Το απόγευμα επιστρέφει...είναι σκεπτικός. Τον ρωταω, ΄΄Τι έγινε Αντώνη, πως πήγε η ανάκριση;΄΄ Μου λέει, ΄΄ Κύτταξε να δείς αναγκάστηκα να παραδεχτώ ότι έκανα λάθος,ενώ στην πραγματικότητα ήθελα να τους πώ άλλα πράγματα...Θα μπορούσα να το κάνω, ήξερα τι με περιμένει..αλλά ένα πράγμα δεν θα άντεχα΄΄ - Τι πράγμα;  τότε εκείνος ο πάντα καλοντυμένος και περιποιημένος μου είπε...΄΄Αγαπητέ μου, όλοι αυτοί οι ασφαλίτες-φασισταράδες με τους οποίους ήρθα κοντά σε απόσταση αναπνοής...βρωμούσαν! και αυτή τη βρώμα, αυτή την απλυσιά,αυτή τη βαρβατίλα δεν την αντέχω. Ήθελα να φύγω όσον το δυνατόν πιό γρήγορα μακρυά τους και αυτό έκανα.
Στο λέω να το ξέρεις..Η χούντα βρωμάει και αυτή η μυρωδιά δεν αντέχεται με τίποτα!