Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2008

Ο άτυχος ποδηλάτης...

Πρίν από μερικές ημέρες σκοτώθηκε ένας εβδομηντάχρονος ποδηλάτης στην Εθνική οδό, στο ρεύμα προς Λαμία, στο ύψος της Βαρυμπόπης.
Η είδηση πέρασε στα μονόστηλα των εφημερίδων ξεχάστηκε και πάει…
Πάει βέβαια και ο ποδηλάτης… Ποιος όμως ήταν αυτός ο εβδομηντάχρονος που τόλμησε να κινηθεί στην εθνική;
Μια Εγκλέζικη εφημερίδα δημοσίευσε μερικά πράγματα που δεν τα γνωρίζαμε. Ο αδικοχαμένος ήταν ένας Βρετανός πολίτης με ξεχωριστή προσωπικότητα. Είχε γυρίσει όλο τον κόσμο, όλες της ηπείρους και είχε κάνει με το ποδήλατό του χιλιάδες χιλιόμετρα.
Μάλιστα στην Αφρική είχε δεχθεί επίθεση από λιοντάρια και είχε καταφέρει να γλυτώσει.
Δεν κατάφερε όμως να γλυτώσει τελικά από τους.. ΄΄ σχιζοφρενείς δολοφόνους με το τιμόνι΄΄ , που λυμαίνονται τους Ελληνικούς δρόμους, ΧΩΡΙΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ.
Η είδηση έλεγε ότι: ένας νεαρός που έκανε ΄΄κόντρες΄΄ στην εθνική οδό,
( ξέρετε συνεχείς σφήνες δεξιά και αριστερά ) τον παρέσυρε, αν και ο ποδηλάτης εκινείτο στην άκρη του δρόμου.
Μετά ΄΄η οδηγάρα΄΄ την κοπάνησε και κρύφτηκε σαν φοβισμένο ζώο κάπου στην Κηφισιά όπου και τον ξετρύπωσαν οι αστυνομικοί της τροχαίας, οι οποίοι ως γνωστόν υπάρχουν,( αυτοί οι ελάχιστοι), για ένα και μόνο λόγο…. για να μετράνε τους νεκρούς…..
Τι να πούμε; να πούμε πάλι εκείνο ο παλιό…΄΄Έξω πάμε καλά΄΄ .
Πράγματι! Πάμε καλά…
Κάνουμε πλέον και εξαγωγές νεκρών πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από τροχαία!

Χαιρετισμούς
Φράνκ

Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2008

Η ντομάτα ως μεσον κριτικής στα κοινωνικά δρώμενα..

Από την παλιά ΄΄κριτική΄΄ της ντομάτας, στην σημερινή Κρητική ντομάτα και όχι μόνον, είναι μια διαδρομή που αξίζει να τη σχολιάσουμε..
Αν θυμηθούμε εκείνο το παλιό τραγουδάκι που λέει… κόκκινες καλές ντομάτες δυο δεκάρες η οκά…καταλαβαίνουμε ότι υπήρξε ένα σχετικά φτηνό προϊόν.
Έτσι εξηγείται και η ευρεία χρήση της ως μέσον αποδοκιμασίας στα χρόνια της ΄΄παλιάς Αθήνας΄΄. Μια μικρή χειροβομβίδα εύχρηστη, αθόρυβη, ΄΄αιματόχρους΄΄, αλλά συγχρόνως αναίμακτη και ακίνδυνη.
Χρησιμοποιήθηκε ευρέως εκείνη την εποχή από το απαιτητικό κοινό, που δεν συμφωνούσε πάντοτε με τα δρώμενα στις οπερέτες, στις επιθεωρήσεις, στις πολιτικές συγκεντρώσεις και γενικά όπου υπήρχε αντίδραση οργανωμένη και..εναρμονισμένη με το κλίμα της εποχής.
Στις μέρες μας, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί π.χ. πέρσι τέτοια εποχή στην έκθεση Θεσσαλονίκης εναντίον της εξαγγελθείσης ΄΄Οργανωμένης Εναρμόνισης΄΄ ή ακόμη καλύτερα κατά της…΄΄Αειφόρου Ανάπτυξης΄΄.
Δυστυχώς όμως και τότε και τώρα το απαγορεύει η τιμή του δείκτη της ντομάτας, καθώς και η τιμή του δέκτη της (κρατικής) τηλεόρασης , η οποία μεταδίδει αυτές τις ΄΄ οπερετικές ΄΄ εξαγγελίες.
Αλήθεια ποιος δεν θα ήθελε να εκτοξεύσει μια ζουμερή ντομάτα εναντίον εκείνων που κάνουν την ζωή μας δύσκολη;
Αυτό το γνωρίζουν οι κρατούντες γι΄αυτό κάνουν δύο πράγματα:
Πρώτον, μας συμβουλεύουν να μη καταναλώνουμε ντομάτες εκτός εποχής…( για να προστατευτούν τον χειμώνα) και δεύτερον διατηρούν την τιμή της υψηλή (για να προστατευτούν το καλοκαίρι)! Με αποτέλεσμα εκείνοι να ζούνε μέσα στην άγια τους χαρά, ενώ εμείς είτε μέσα στη βαρυχειμωνιά, είτε στο καλοκαίρι με.. καταχνιά.
Το μεγαλείο της ντομάτας όμως είναι ότι, δεν προστατεύει ΄΄τιμητικά΄΄ μόνον τους προστάτες μας, αλλά (σύμφωνα με τους γιατρούς) προστατεύει και τον προστάτη μας! Ενώ το ταπεινό ντοματόζουμο είναι ο μεγαλύτερος αιμοδότης του θεάτρου και του κινηματογράφου. Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι η κριτική της ντομάτας είναι στάσιμη , αλλά όχι ανυποψίαστη. Από την άλλη μεριά η Κρητική ντομάτα είναι μεν διάσημη αλλά για τους περισσότερους, απλησίαστη.
Αν όμως κάτι συμβεί και αλλάξουν αυτοί οι συσχετισμοί, τότε μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι η επόμενη επανάσταση κυριολεκτικά θα πνιγεί στο…Κέτσαπ!

Χαιρετισμούς
Φράνκ

Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2008

Η μεσαία τάξη πηγαίνει διακοπές!

Ωραίο το φετινό καλοκαιράκι. Όσοι πήγαν στα νησιά καλοπέρασαν. Πλήρωσαν την φωλιά του κούκου…αηδονοφωλιά. Όσο για τα πλοία…τα κατάφεραν μόνον όσοι είχαν…πλόες τας φρένας.
Πάντως έχει γούστο αυτός ο πανικός του δεκαπενταύγουστου.
Όλοι πρέπει όχι μόνο να πάνε κάπου, αλλά πρέπει οπωσδήποτε να περάσουν καλά!
Τι είναι τα νησιά του Αιγαίου; Άσπροι τοίχοι, μπλε παράθυρα, βασιλικό στη γλάστρα και κάτι γριές με τσεμπέρια που έτσι και σε ματιάσουν και σπάσεις το πόδι σου, άντε να βρεθεί ελικόπτερο να σε μεταφέρει στο ΚΑΤ.
Όσοι δε πέρασαν χάλια, δεν το λένε αλλά εκθειάζουν τον τόπο για να τον πατήσουν και να την πατήσουν και άλλοι.
Υπάρχει ένας χρυσός κανόνας που λέει πως όταν η μάζα πηγαίνει από εκεί, εσύ πρέπει να πηγαίνεις από εδώ.
Η σκηνή σε ένα νησί των βορείων Σποράδων. Των νεοελλήνων οι παρέες ετοιμάζονται για βραδινό φαγητό. Ξαφνικά πλακώνουν τα γκαρσόνια και τους φοράνε μπροστέλες. Όλοι, μικροί μεγάλοι δέχονται αδιαμαρτύρητα την μπροστέλα τους. Μα τι διάολο σε κουρείο ήρθαμε; Όχι βέβαια σε λίγο καταφθάνουν οι αστακομακαρονάδες και λίγο πριν αρχίσει η
στομαχο- πανήγυρις αρχίζουν οι φωτογραφίες των αστακομακαρονάδων με τα κινητά και η ανταλλαγή φωτογραφιών με φίλους και συγγενείς από άλλα νησιά με άλλα πιάτα. Οπλισμένοι σαν αστακοί με κινητοφωτογραφικά όπλα οι νεοέλληνες δεν σπάνε πιάτα πλέον, αλλά τα φωτογραφίζουν σε στυλ ο δικός μας αστακός είναι καλύτερος..
πιο δίπλα κάτι εβδομηντάρηδες τρώνε τις μπριζόλες εν ριπή πρεσβυωπικού οφθαλμού,ενώ πηγαινοέρχονται οι μπίρες… η ώρα είναι κοντά στα μεσάνυχτα και κανείς δεν ξέρει πόσοι από αυτούς θα καταφέρουν να ξημερώσουν. ( Σε λίγο εκτός από τον λουλουδά και τον λαχειοπώλη, θα υπάρχει στις ταβέρνες και ο.. πιεσάς να παίρνει την πίεση).
Έκπληκτο ένα ζευγάρι ξένων τουριστών, που τρώει μια σαλατίτσα και δυο πατάτες τηγανιτές κοιτάζει τους αλαλάζοντες αστακομακαρονοφαγάδες να επιτίθενται..
Μασέλες εναντίον δαγκανων, μάχες με νύχια και δόντια εναντίον ακάνθινων οστρακοειδών.
Ζήτω ο…αγρικοτουρισμός! οι ημέτερες δυνάμεις αμύνονται του πατρώου νησιωτικού εδάφους…και του χρόνου..
Βλέποντας τον βαριά εξοπλισμένο αστακό να έχει τέτοια τύχη, καταλαβαίνεις ότι οι εξοπλισμοί είναι μάταιοι. Η νέα στρατηγική είναι:
Αφήστε τον λαό να πεινάσει και θα τους φάμε όλους!

Χαιρετισμούς
Φράνκ