Η μυρωδιά της χούντας...

Βρισκόμαστε λίγο μετά το πραξικόμημα του 67΄στην εφημερίδα τα πράγματα είναι ζόρικα.. Η λογοκρισία στο φόρτε της.Οι νωπές σελίδες του τυπογραφείου ΄΄οι διορθώσεις΄΄ όπως τις έλεγαν,πηγαινοέρχονται στην λογοκρισία.Όλοι είναι προσεκτικοί γιατί ένα λάθος μπορεί να τους στείλει στην Μπουμπουλίνας, στην ασφάλεια. Ό Αντώνης είναι υπεύθυνος για την τελευταία σελίδα εκεί γράφονται οι τελευταίες εξωτερικές ειδήσεις.Είναι ένας ξεχωριστός δημοσιογράφος,μιλάει τέλεια αγγλικά,είναι κοσμογυρισμένος είναι ένας πραγματικός τζέντλεμαν με όλη την σημασία της λέξης! μια μέρα όμως γίνεται ένα μικρό λαθάκι κάτι πήγε στραβά,κάτι ξέφυγε και τον καλούν στην Μπουμπουλίνας. Ο Αντώνης δεν είναι ήρωας, είναι όμως ένας δημοκρατικός άνθρωπος, τι θα γίνει άραγε;φεύγοντας χωρίς να χάσει το χιούμορ του μας λέει ένα αστείο για τη χούντα..
Το απόγευμα επιστρέφει...είναι σκεπτικός. Τον ρωταω, ΄΄Τι έγινε Αντώνη, πως πήγε η ανάκριση;΄΄ Μου λέει, ΄΄ Κύτταξε να δείς αναγκάστηκα να παραδεχτώ ότι έκανα λάθος,ενώ στην πραγματικότητα ήθελα να τους πώ άλλα πράγματα...Θα μπορούσα να το κάνω, ήξερα τι με περιμένει..αλλά ένα πράγμα δεν θα άντεχα΄΄ - Τι πράγμα;  τότε εκείνος ο πάντα καλοντυμένος και περιποιημένος μου είπε...΄΄Αγαπητέ μου, όλοι αυτοί οι ασφαλίτες-φασισταράδες με τους οποίους ήρθα κοντά σε απόσταση αναπνοής...βρωμούσαν! και αυτή τη βρώμα, αυτή την απλυσιά,αυτή τη βαρβατίλα δεν την αντέχω. Ήθελα να φύγω όσον το δυνατόν πιό γρήγορα μακρυά τους και αυτό έκανα.
Στο λέω να το ξέρεις..Η χούντα βρωμάει και αυτή η μυρωδιά δεν αντέχεται με τίποτα!

Φρικαλεότητες...

Βλέπουμε τις τελευταίες ημέρες την διαμάχη του εκδότη με τον πρω-θυπουργό... οι οποίοι λόγω των αποκριών έχουν ντυθεί ο μεν πρώτος δράκουλας, ο δε δεύτερος μαθητευόμενος μάγος...και για μεν το κακέκτυπο του Κρίστοφερ Λή, δεν μας νοιάζει γιατί αν δεν το καταλαβαίνει ο ίδιος αποτελεί πλέον παρελθόν, αλλά για τον μαθητευόμενο μάγο μας νοιάζει και μας καίει, γιατί παίζει στα δάκτυλα τις ζωές μας.. Αν ζούσε η γιαγιά μου θα έλεγε.΄΄Καλά αυτό το παιδάριο είναι πρωθυπουργός;΄΄και θα είχε δίκιο. Τέτοια παιδαριώδη πολιτική δεν έχουμε ξαναδεί.... Περιμέναμε από την αριστερά κάτι καλύτερο, αλλά φαίνεται ό,τι η μοίρα της και η θέση της είναι στην αντιπολίτευση.. Έτσι μας καταδικάζει ενώ προδικάζει την επιστροφή της επάρατης και.. (γιαγιά speaking), τρισκατάρατης δεξιάς..Όλα δείχνουν πως είναι θέμα χρόνου.
Η φρικαλέα πολιτική σκηνή στη χώρα μας είναι παρόμοια με την εικόνα του Ελληνικού.. παιδοσφαίρου! η μπάλα έχει χαθεί και όλοι είναι έτοιμοι να εισβάλλουν..Όσο κι΄αν λεγεται ό,τι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, εκείνη από αξιοπρέπεια δεν πρόκειται να εμφανιστεί...