Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

28 Οκτωβρίου 2010

Πρώτη φορά γιορτάζουμε αυτή την επέτειο...ως επαίτες! εμείς οι παλιότεροι, βιώσαμε το 40΄απο αυτά που διηγήθηκαν οι γονείς μας. Αυτό που
υπήρχε τότε και δεν υπάρχει τώρα είναι το φρόνημα....γιατί σήμερα δεν υπάρχει φρόνημα πουθενά...Ακούω συνέχεια τους νεαρούς να λένε...΄΄ Εγώ δεν πάω να υπηρετήσω την πατρίδα μου, για πέντε-δέκα οικογένειες!΄΄Δηλαδή σε περίπτωσι πολέμου δεν είναι βέβαιο ότι θα αδειάσουν οι καφετέριες...βλέπετε το λεγόμενο τρίπτυχο, Πατρίδα-Θρησκεία- Οικογένεια, έχει απομυθοποιηθεί...
Πατρίδα σημαίνει...αυτό που λέει ο στρατηγός , ο πολιτικός, ο προύχοντας στους στρατιώτες απο τη μιά και στο γιό του απ΄την άλλη.΄΄Εμπρός παιδιά! Πίσω Χαρίλαε!΄΄
Θρησκεία είναι ουσιαστικά ΄΄ η λατρεία του τίποτα΄΄( βλέπετε το περίφημο, πίστευε και μη ερεύνα έχει τελειωσει οριστικά)
και τέλος η οικογένεια έχει κλονιστεί απο τότε που οι γυναίκες ανεξαρτηκοποιήθηκαν και καλά έκαναν.
Γιορτάζουμε λοιπόν και απορούμε, πως οι τότε συμπατριώτες μας πήγαν στη μάχη με το χαμόγελο στα χείλη.. Μα είναι απλό αγαπητοί μου...
πρώτον πτωχότεροι όντες, δεν είχαν και πολλά να χάσουν..
δεύτερον σαν παιδιά δεν έπαιζαν ανέμακτα παιχνίδια στο πλέη στέσιον, αλλά ματώνανε σε άγρια αληθινά παιχνίδια, άρα ήταν σαφώς πιό ΄΄ψημένοι΄΄
και τρίτον ( όπως μου έλεγε παλαίμαχος ορεσίβιος)
Ρέ..συ γιατί νομίζεις ότι θέλαμε να ΄΄φάμε΄΄ τους μακαρονάδες; για την κουραμάνα, τις χλένες, τις μπότες, τις κονσέρβες Ρέεε... γι΄αυτά που δεν είχαμε...΄΄ Καλά τάλεγε ο βλάχος...αναρωτιέμαι σήμερα που όλα δείχνουν ότι οσονούπω δεν θάχουμε αυτά που είχαμε,ποιούς θα φάμε; μήπως πρόκειται να φάμε ο ένας τον άλλο;

Χαιρετισμούς
Φράνκ