Για να ξέρουμε τι λέμε και τι γιορτάζουμε...

Ήρθαν τα Χριστούγεννα κι΄η πρωτοχρονιά!! έτσι δεν λέμε; ωραία διαβάστε λοιπόν ένα απόσπασμα απο το αιρετικό βιβλιαράκι ΄΄ Η λατρεία του τίποτα΄΄, που γράφει ένας αθεόφοβος, με τη βοήθεια των εξαιρετικών βιβλίων της εκλαϊκευμένης επιστήμης.

ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ….

Τι είναι ο χρόνος;
Είναι αυτός που μετράμε με το ρολόϊ; Είναι αυτός που μετράμε με τις ρυτίδες; είναι αυτός που μετράμε με τον Χριστό; πρό και μετά; Είναι πραγματικός ή πλασματικός και με τι σταθερές μετριέται; Μας γοητεύει η ιδέα ότι ο χρόνος είναι η τέταρτη διάσταση του χώρου, μια αλληλεπίδραση που υπάρχει χάρη στην δραστηριότητα του συνειδητού μας νου. Η φύση του χρόνου είναι στενά εξαρτημένη από τον τρόπο με τον οποίο τον αντιλαμβανόμαστε. Επομένως το σύμπαν είναι δημιουργία του αισθητηριακού μας εξοπλισμού! ( Έχετε φλιπάρει έτσι!! Πάρτε βαθιές ανάσες και πάμε παρακάτω…) Οι κληρονομικοί περιορισμοί της ανθρώπινης σκέψης επηρεάζουν την διαισθητική αντίληψη της ροής του χρόνου, γι΄αυτό ο χρόνος είναι στενά και αλλόκοτα συνδεδεμένος με την ιδέα της συνεχούς προσωπικής ταυτότητας. Έτσι θεωρούμε προφανές ότι το απόλυτο παρόν, μετατρέπει το άμεσο μέλλον σε πρόσφατο παρελθόν! Το παρελθόν όμως είναι το ίδιο νεκρό με όσους έχουν αποβιώσει και επειδή το μέλλον δεν έχει συμβεί ακόμη, ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας. Επομένως ο πραγματικός χρόνος είναι το απειροστημόριο χρόνου μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος, το οποίο όμως δεν ισοδυναμεί με τίποτα, αφού η αέναη κίνηση του χρόνου σημαίνει ότι το απειροελάχιστο αυτό κομμάτι έχει μηδενική έκταση.. ( Πάρτε ένα ντεπόν)
Ο Αϊνστάϊν μας λέει ότι ο χρόνος είναι σχετικός… αν δηλαδή τρίψουμε την πλάτη της γιαγιάς μας, ο χρόνος φαίνεται ατέλειωτος…αν όμως τρίψουμε την πλάτη μιας γυναικάρας τότε…ο χρόνος περνάει απίστευτα γρήγορα… (Πιείτε ένα ποτήρι νερό να συνέλθετε). Πάντως εγώ ως ‘’παρελθοντολόγος δεν είμαι ούτε με το παρόν, ούτε με το μέλλον. Με γοητεύει το παρελθόν..γιατί το γεγονός ότι το παρελθόν έχει συμβεί του προσδίδει μια πραγματικότητα, που δεν μπορεί ποτέ να έχει το μέλλον..όσο για το παρόν, νομίζω ότι δεν υπάρχει ένα απόλυτο προνομιακό τώρα! Συμπέρασμα δεν υπάρχει ούτε νύν, ούτε αεί..και βέβαια το εις τους αιώνας των αιώνων δεν σημαίνει τίποτα, γιατί για το σύμπαν το ένα λεπτό ή το ένα εκατομμύριο χρόνια είναι το ίδιο.. σκεφτείτε λοιπόν τι σημαίνει για το σύμπαν το πρό Χριστού ή το μετά Χριστόν!!! Χριστούλη μου!!

με..εορταστικούς χαιρετισμούς
Φράνκ