Νάταν τα νιάτα δυό φορές τα γηρατειά..πέντ΄έξη!

Απάντηση στον pitsiriko
Για το κομμάτι ΄΄Τα νιάτα είναι αρρώστια΄΄
Που δημοσιεύτηκε στο LIFO No 91

Αγαπητέ πιτσιρίκο όταν ήμουν είκοσι χρονών, ήμουν νεκρός και τώρα που είμαι εξήντα είμαι πιο ζωντανός από ποτέ!
Αν νομίζεις ότι ένας εξηντάρης είναι ξοφλημένος είσαι γελασμένος…
Κατ΄αρχήν να σέβεσαι τις ρυτίδες μας γιατί κάναμε χρόνια για να τις αποκτήσουμε. Καταλαβαίνω τον πανικό που έχει πιάσει τους νεότερους που ρωτάνε εναγωνίως πότε θα γεράσουν για να πάρουν σύνταξη. Βλέπετε κάποτε θα τελειώσουν τα έτοιμα και τότε τι θα γίνει;
Αναφέρεις ότι η κυβέρνηση πρέπει να βάλει φωτιά και να κάψει τους δημοσιογράφους.
Δεκαετίες ολόκληρες έζησα δίπλα στους δημοσιογράφους. Αυτούς των εφημερίδων όχι τους άλλους, τους κονφερανσιέ της τηλεόρασης.
Έχω δει λινοτύπη να τρέμει και να πεθαίνει σε μια εβδομάδα από το αντιμόνιο. Έχω δει πιεστή να συνθλίβεται από τα γρανάζια. Έχω δει δημοσιογράφους να πεθαίνουν πριν καν πάρουν σύνταξη.
Βεβαίως παίρνουμε συντάξεις, καλές συντάξεις, γιατί δουλέψαμε τριάντα και σαράντα χρόνια συνεχώς. Όχι στον δημόσιο, αλλά στον ιδιωτικό τομέα. Ξενυχτίσαμε, ιδρώσαμε, φτύσαμε αίμα. Πήραμε καλούς μισθούς γιατί το αξίζαμε και γι΄αυτό οι επιχειρηματίες που δεν σκορπάνε τα λεφτά τους , μας πληρώσανε. Δεν επιβαρύναμε κανένα. Δώσαμε υψηλές εισφορές και στο τέλος πήραμε αυτό που μας αναλογούσε.
Λες ότι οι γεροξούρες πενήντα χρόνια σάλιωναν γραμματόσημα στο δημόσιο και τώρα θέλουν να κάνουν το χόμπι τους.
Αυτά αφορούν το δημόσιο, εκεί που σπεύδουν να διοριστούν όλοι! Γιατί γίνονται συνταξιούχοι άμα τω διορισμώ!
Καταπολεμήσαμε τη φτώχια μας , χρησιμοποιώντας το μυαλό μας. Μόνο αυτό είχαμε. Τα καταφέραμε! Δεν δουλέψαμε μόνο αλλά… ..Τραγουδήσαμε ζωντανά, χορέψαμε σφίγγοντας την ντάμα στην αγκαλιά μας,( όχι έχοντάς την απέναντι), γελάσαμε με την ψυχή μας, κλάψαμε με την καρδιά μας, ερωτευτήκαμε, ταξιδέψαμε, είδαμε παραστάσεις στην Επίδαυρο με μεγάλους ηθοποιούς. Ακούγαμε στο ραδιόφωνο εκπληκτικές φωνές , όχι…ρόζ φωνούλες. Ζήσαμε διαφορετικά.
Εμείς τα χόμπυ μας τα κάναμε όταν εσύ δεν είχες γεννηθεί πιτσιρίκο.
Χαρήκαμε παραλίες που δεν υπάρχουν πια. Γνωρίσαμε τους νησιώτες όταν ήταν φιλόξενοι άνθρωποι. Οδηγήσαμε σε μικρούς αλλά ελεύθερους δρόμους. Κάναμε σκι στον Παρνασσό προτού έρθουν οι εθνάρχες και τον κάνουν ΄΄σαν.. μονί΄΄ και προτού πλακώσουν εκεί οι σκατόφατσες του…΄΄ Κωλονακίου΄΄ περπατήσαμε στα δάση προτού καούν από τους καταπατητές , κολυμπήσαμε σε θάλασσες προτού αυτές γίνουν χαβούζα. Παίξαμε ποδόσφαιρο σε γειτονιές που δεν υπάρχουν πια .Συζητούσαμε τα βράδια μεταξύ μας, δεν βλέπαμε αμίλητοι τηλεόραση. Πίναμε καθαρό νερό και τρώγαμε φαγητό που μας έδινε η μάνα μας, όχι οι ντελιβεράδες. Είμαστε φτωχότεροι, αλλά πιο αληθινοί πιο ανθρώπινοι.
Εκτός από τις κακές Ελληνικές ταινίες, που κοροϊδεύεις, υπάρχουν και οι καλές, Μάθε ότι σε αρκετές από αυτές το σενάριο το έγραψαν ο Τσιφόρος, ο Βασιλειάδης, ο Παπαδούκας , ο Σακελάριος, ο Ψαθάς και πολλοί άλλοι άξιοι συγγραφείς που ήξεραν Ελληνικά και που δεν έχουν καμία σχέση με τις ΄΄πλύστρες΄΄ που γράφουν τα σήριαλ που παίζονται σήμερα.
Καλά όλα αυτά , αλλά…
Δε μου λές πιτσιρίκο, για νάχουμε καλό ρώτημα…
Εσείς τι κάνετε;
Μήπως φιλοκαλείτε μετ΄ευτελίας με τις αλλοδαπές ιέρειες και φιλοσοφείτε μετά μαλακίας στις καφετέριες;
Άκουσε αγόρι μου…τα νιάτα είναι νεκρά γιατί έτσι ένοιωθαν πάντοτε…όσο μεγαλώνεις τόσο ζωντανεύεις. Αυτό που δεν τολμάς να ομολογήσεις στον εαυτό σου και από εδώ και πέρα θα σε κάνει να χάσεις τον ύπνο σου είναι ότι…εμείς οι εξηντάρηδες μπορεί τώρα πλέον να έχουμε λιγότερα χρόνια ζωής, αλλά ζήσαμε, κάναμε τον κύκλο μας που να πάρει ο διάολος.
Εσείς έχετε μεν όλη την ζωή μπροστά σας και είναι πιθανόν να ζήσετε πολλά χρόνια.. αλλά κανένας δεν μπορεί να σας το υπογράψει αυτό. Μπορεί να ΄΄ φύγετε΄΄ μετά από 80 χρόνια, μπορεί μετά από 30 χρόνια, μπορεί τον άλλο μήνα, μπορεί την άλλη στιγμή!
Μια Κινέζικη παροιμία λέει ότι η ζωή είναι μια κρεμαστή γέφυρα, κοίταξε να την διαβείς προσεκτικά, αλλά προπαντός μη κτίσεις επάνω…
Καταλάβατε ΄΄πιτσιρίκοι ΄΄ όλου του κόσμου; Ακροβατείτε και δεν το ξέρετε! Τρώτε σκουπίδια, πίνετε ξυλόπνευμα, οδηγείτε και οδηγείστε στο τροχαίο με μαθηματική ακρίβεια. Ζείτε σε μια χώρα που δεν σέβεται τους πολίτες της…Ζείτε σε μια χώρα που ετοιμάζει ένα εκλογικό νόμο που θα δίνει 50 έδρες μπόνους στο πρώτο κόμμα και αυτό το λένε δημοκρατία…γι΄αυτό..
Βάλτε τώρα όλοι τον κώλο σας κάτω και κοιτάξτε να την διορθώσετε αυτή τη χώρα. Αυτές τις σκατοδουλειές που κάνουν σήμερα οι ξένοι,
( των οποίων κινδυνεύετε να γίνετε υπάλληλοι αύριο), τις έκαναν κάποτε οι πατεράδες σας, που δούλεψαν και εδώ και σε όλο τον κόσμο.
Τα έτοιμα τελειώνουν κάποτε και τότε..θέλετε δεν θέλετε, θα δουλέψετε και θα φάτε αναγκαστικά τα εργασιακά σκατά όχι με το κουτάλι όπως τα φάγαμε εμείς αλλά με την κουτάλα , όπως το ζητάει, δυστυχώς, η εποχή μας. Μετά από σαράντα χρόνια, όταν θα τα έχετε δώσει όλα τότε θα πάρετε επιτέλους και την σύνταξη. Έτσι, τα άρρωστα νιάτα που αναφέρεις σήμερα, θα καταφέρουν να γίνουν κάποτε, υγιή και άνετα γηρατειά..Καλή ώρα!

Αιωνόβιος…