Οι Γερμανοί ξανάρχονται....

Ήταν, σαν σήμερα, 27 Απριλίου του 1941 κυριακή του Θωμά, που οι Γερμαναράδες μπήκαν στην έρημη Αθήνα. Θυμάμαι την διήγηση της μητέρας μου, η οποία μου έλεγε: ΄΄ Ξεκινήσαμε με ένα σφίξιμο στην καρδιά απο την πλατεία Χαλανδρίου και πήγαμε πίσω απο τις φυλλωσιές των δένδρων στον παράδεισο Αμαρουσίου, εκεί που σήμερα είναι η μεγάλη διασταύρωση. Περιμέναμε να δούμε αυτό που ακούγαμε στο ραδιόφωνο και προκαλούσε φόβο και τρόμο, τον Γερμανικό- Ναζιστικό στρατό... κάποια στιγμή απο το βάθος του δρόμου εμφανίστηκαν οι σιδερόφρακτοι Γερμαναράδες...Βάδιζαν εν σειρά σε εξάδες, με την μπότα να προκαλεί κραδασμούς στην άσφαλτο, ενώ πίσω τους έρχονταν με πάταγο τα τεράστια τανκς τα πάντσερς και πιό πίσω άπειρα πυροβόλα και καμιόνια.. Πρώτη φορά ο κόσμος έβλεπε μπροστά στα μάτια του την Γερμανική πολεμική μηχανή... μιά παγωμάρα έπεσε σε όλους μας και με βαριά βήματα γυρίσαμε στο Χαλάνδρι΄΄. Αυτά μού έλεγε η μητέρα μου για τότε. Σκέφτομαι ότι αν ζούσε, σήμερα δεν θα μπορούσε ν΄αντέξει ξανά αυτή την δεύτερη Γερμανική  εισβολή,οικονομική αυτή τη φορά..Όσο για εμάς, δυστυχώς γέρασε και ο Μανώλης Γλέζος και δεν μπορεί να κατεβάσει πλέον την Γερμανική σημαία απο την Ακρόπολη...

Χαιρετισμούς
Φράνκ