Άκου ρεμάλι...

Άκου ρεμάλι...εσύ που φορώντας κουκούλα, καίς, καταστρέφεις, λεηλατείς, ιστορικά κτίρια, περιουσίες, μνήμες... είσαι πραγματικά ένα συγκλονιστικό τίποτα...οι ανίκανοι νεόπλουτοι γονείς σου δεν κατάφεραν να σου δώσουν ούτε ένα χαρακτηριστικό ανθρώπινης οντότητας...η ζωή ενός αδέσποτου σκύλου της πόλης αξίζει περισσότερο απο τη δική σου... υπάρχεις επειδή ζείς σε μιά παρηκμασμένη χώρα, χωρίς κανόνες, χωρίς μέλλον, χωρίς ηγέτες, χωρίς τίποτα...Μία χώρα που αντιμετωπίζει τους εξωτερικούς εχθρούς με...διαβήματα και τους εσωτερικούς με...ευχολόγια...
 Άκου ρεμάλι...Άνεργοι-φτωχοί- κατατρεγμένοι, υπήρξαν πολλές φορές στο παρελθόν σε τούτο τον τόπο...περήφανοι άνθρωποι που σήκωσαν τα μανίκια και δούλεψαν, πρόκοψαν έζησαν καλά, προσφέροντας στον εαυτό τους, στα παιδιά τους και στην έρημη πατρίδα τους...Το δικό σου μέλλον δεν υπάρχει, όχι επειδή φταίει η όποια  εξουσία, αλλά επειδή φταίς εσύ, που αντί να περπατάς όρθιος με ανοικτό μυαλό, σέρνεσαι ψελίζοντας ιδεολογικές μπούρδες φορώντας κουκούλα... κουκούλα ρεμάλι, φορούσαν οι προδότες στην κατοχή, αυτοί που έστελναν τους πατριώτες στο απόσπασμα... εκεί που δεν θα προλάβεις να πάς εσύ, γιατί στο μεταξύ θα έχεις φάει τις σάρκες σου...